Een erfenis kan zuiver worden aanvaard, beneficiar worden aanvaard of worden verworpen. Het zuiver aanvaarden van de nalatenschap leidt er toe dat de erfgenaam recht krijgt op alle bezittingen en schulden van de nalatenschap. Het kan zijn dat de schulden van de erfenis groter zijn dan de bezittingen. Het zuiver aanvaarden dient plaats te vinden door het afleggen van een verklaring.
Zuivere aanvaarding kan leiden tot onbeperkte aansprakelijkheid voor de schulden van de nalatenschap. Die aansprakelijkheid kan worden voorkomen door de nalatenschap beneficiair te aanvaarden of te verwerpen.
Een zuivere aanvaarding kan ook plaatsvinden door het gedrag van de erfgenaam. Dat gedrag kan bijvoorbeeld bestaan uit de verkoop of verhuizing van (een deel van) de boedel. Het is verstandig dat de erfgenamen zich na het overlijden vooralsnog voorzichtig en behoudend gedragen en eerst onderzoek doen welke bezittingen en schulden in de nalatenschap aanwezig zijn. Voorkomen dient te worden dat de erfgenaam zich ondubbelzinnig en zonder voorbehoud (als “heer en meester”) gedraagt als een erfgenaam die zuiver aanvaard.
Het kan voorkomen dat na zuivere aanvaarding van een nalatenschap de erfgenaam bekend wordt met schulden waarvan hij het bestaan niet wist en ook niet zou kunnen weten. In dat geval kan een verzoek worden ingediend bij de Kantonrechter om de nalatenschap alsnog beneficiair te mogen aanvaarden. Dat verzoek moet dan wel zijn ingediend binnen drie maanden na ontdekking van de onverwachte schuld.
De nieuwe wetgeving biedt meer zekerheid voor de erfgenaam maar wanneer de erfgenaam (nog) onvoldoende inzicht heeft in de bezittingen en/of schulden dan blijft het verstandig om de nalatenschap beneficiair te aanvaarden.